yine seni düşündüm bugün,
yağmurlu bir sabah,
sessiz bir akşam,
hergün kü dün...
içime çektim yalnızlığı,
kahredercesine sana olan aşkımı,
inkar ettim,
unutmaya niyetliydim...
bu sefer unutacaktım.
ne olursa olsun,
kendimi hergün imkansız bir aşkın içinde parçalayıp,
ızdırap çekmektense.
unutacaktım...
çiçek, böcek ve birçok şey düşündüm,
kararlıydım seni unutacaktım.
çıktım dolaştım sahilde,
küçük bir balık ağlara takılmış,
çırpınıyor...
o an sana olan aşkım geldi aklıma,
yine seni hatırladım.
kaçtım oradan.
gökyüzü, deniz, ağaçlar, duvarlar...
nereye baksam yüzün her yerde.
deli gibi içimdeki sevdan,
karşılıksız olduğunu bile bile,
hatta yüzünü gerçekte görmedim bile.
dedim ya aşkım imkansız öyle...
eve döndüm...
sessiz çıt yok.
dayanamadım resimlerine baktım.
napim seni unutamadım.
sen bu dünyadayken,
sen kalbimdeyken,
kara kaşlarından, kara gözlerinden,
gitmek gelmez elimden...
sen öncekiler gibi değilmişsin,
anladım...
ne yapsam kalbimdesin,
unutamadım...
sen kalbimin tek aşkısın.
benim için herzaman bir hayaldin,
ve de öyle kalmalıymışsın...
TAN'ım...
bunu ben yazdım